Pojęcie niska emisja wzięło się od wysokości kominów, z których emitowane są szkodliwe substancje. Przemysłowe kominy są dużo wyższe od tych domowych. Umownie przyjmuje się, że kominy tworzące niską emisję mają wysokość do 40 metrów. Z reguły jednak nie mierzą one więcej niż 10 metrów. Niski komin powoduje, że wypuszczane zanieczyszczenia rozprzestrzeniają się po najbliższej okolicy.  

Spalanie w domowych piecach śmieci tworzy dym, który nie tylko wydziela nieprzyjemny zapach, ale także zanieczyszcza atmosferę związkami metali ciężkich zawartych w wyrzucanych pyłach, tlenkiem węgla i tlenkami azotu. Z kolei to skażone powietrze szkodzi ludzkiemu zdrowiu i zatruwa środowisko naturalne. Ten trujący dym, powstały poprzez spalanie śmieci, zawiera również dwutlenek siarki, chlorowodór, cyjanowodór, a także rakotwórcze związki zwane dioksynami. Te ostatnie są 10 tys. razy bardziej trujące od cyjanku potasu. Środowisko naturalne trujemy odpadami z tworzyw sztucznych, starymi meblami, odpadami gumowymi. Spalanie  np. 1 kilograma odpadów z polichlorku winylu PVC (butelki plastikowe, folie itp.) wytwarza aż 280 litrów gazowego chlorowodoru, który z parą wodną tworzy kwas solny. Z kolei 1 kilogram poliuretanów (gąbki, uszczelki czy podeszwy butów) daje od 30 do 50 litrów cyjanowodoru, czyli tzw. kwasu pruskiego. Niskie kominy to niska emisja Byłoby idealnie, gdyby domy ogrzewać węglem dobrej jakości. Niestety, wielu ludzi nie stać na taki wydatek i kupują węgiel tańszy, łącznie z miałem węglowym, który ma najgorsze parametry spalania i emisji. Z kolei wiele osób poprzez spalanie odpadów domowych chce jeszcze bardziej oszczędzić na ogrzewaniu. Wśród tych śmieci są stare meble, buty, ubrania, tekturowe opakowania z produktów żywnościowych, butelki, opony czy liście. Piece domowe nie są przystosowane do spalania śmieci, gdyż odbywa się to przy zbyt niskich temperaturach (200–500°C). Powoduje to, że w emitowanych spalinach powstają zanieczyszczenia, których oddziaływanie na środowisko naturalne i zdrowie ludzi jest bardzo szkodliwe. Za ich szkodliwością przemawia również fakt, że są one emitowane z tzw. źródeł niskiej emisji, czyli niskich kominów lub ewentualnie małych lokalnych kotłowni. Tym samym trujące dymy nie wydostają się na duże wysokości, co pozwoliłoby rozwiać je przez wiatry. Efektem tego jest lokalny wzrost zanieczyszczenia powietrza. Dymienie równa się trucie Spalanie różnego rodzaju materiałów w domowych paleniskach to  emisja zanieczyszczeń do atmosfery, takich jak: pył zawieszony (suchy), tlenek węgla (CO), związki chloru (HCL), związki fluoru (HF), tlenki azotu (NOx), dwutlenek siarki (SO2), a także metale ciężkie (kadm, rtęć, tytan, arsen, kobalt, nikiel, selen, ołów, chrom). Tlenki azotu (głównie NO i NO2), dwutlenek siarki (SO2), tlenek węgla (CO), a także drobny pył zawierający związki metali ciężkich (ołów i kadm) są realnym zagrożeniem dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego.  Stan ten nasila się w okresie jesienno-zimowym, zarówno ze względu na sezon grzewczy, jak i niesprzyjające czynniki, takie jak niska temperatura oraz duża wilgotność powietrza. Dwutlenek siarki (SO2) jest przyczyną powstawania siarczanów i kwasu siarkowego, co prowadzi do opadów kwaśnych deszczy. Stopniowo kumulując się w glebie, powoduje jej zakwaszenie i zasolenie. Wywołuje także korozję metalowych konstrukcji. Palenie nie byle czym Obecnie w Polsce prowadzone są już działania mające na celu likwidację nieefektywnych źródeł ciepła. Nim to jednak nastąpi i będzie można stwierdzić, że zjawisko niskiej emisji odchodzi do przeszłości, powinniśmy wiedzieć co możemy spalać w naszych piecach. W kotłowniach domowych na paliwa stałe powinny być to wyłącznie paliwa przeznaczone do danego rodzaju kotła, kominka czy pieca, czyli węgiel dobrego gatunku, gaz, olej opałowy, drewno, biomasa (np. pelety i  brykiety z biomasy).   Dodatkowo (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z 21 kwietnia 2006 roku) można spalać wybrane odpady.  Są to m.in. trociny, wióry, ścinki oraz drewno czyli odpady pochodzenia roślinnego (oprócz tych pochodzących z obróbki płyt wiórowych). Kolejną grupą odpadów uznanych za nadające się do spalania są opakowania z drewna (bez tych pokrytych impregnatami i powłokami ochronnymi), papier i tektura (ale nie bielone związkami chloru i z kolorowymi farbami) oraz drewno pochodzące z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (one też nie mogą być zanieczyszczone impregnatami i powłokami ochronnymi).   Z tym daleko od pieca Gdy wiemy już, co możemy spalać, musimy mieć świadomość czego nie wolno nam wkładać do pieca. Obok taniego, niskokalorycznego  węgla czy miału węglowego, w palenisku nie powinien znaleźć się polietylen i politereftalan czyli plastikowe opakowania i butelki. Czarny dym z komina pokazuje, że w tym domu w piecu znalazły się śmieci: Następnie zakazane są gumy i odpady gumowe (opony, uszczelki), tekstylia (tkaniny, dzianiny), odpady skórzane (obuwie, ubrania), PCV, PP (elementy kanalizacyjne, wodociągowe i inne z PCV i PP).   Zabroniony jest także papier i opakowania kartonowe bielone związkami chloru i z nadrukiem farb kolorowych (np. kolorowe czasopisma, kolorowe opakowania kartonowe) oraz drewno malowane, lakierowane i impregnowane (stare meble, opakowania drewniane).   Zanim spalisz - pomyśl Większość spalanych przez nas odpadów ma bardzo niską wartość energetyczną, co zaprzecza powszechnemu myśleniu o oszczędnościach na ogrzewaniu domów, które uzyskujemy przez palenie śmieci. Zanieczyszczenie powietrza to  w konsekwencji także  zanieczyszczona woda i gleba. Wytwarzane np. podczas spalania plastików dioksyny opadają na pola uprawne i wodę, przedostają się do wód gruntowych. Stwierdzono, że ponad 50 proc. dioksyn przenika do organizmu człowieka z pożywieniem, w postaci produktów mięsnych, mleczarskich i ryb. Są one bardzo trwałe z uwagi na to, że w glebie rozkładają się około 10 lat, natomiast w ludzkim organizmie odkładają się w tkance tłuszczowej oraz w wątrobie. Małe instalacje kotłowe w Polsce odpowiadają za emisję ponad 60 proc. tlenku węgla i prawie 50 proc. pyłów. W przydomowych piecach i kotłach powstaje ponad 87 proc. emitowanych do atmosfery wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych i ponad 50 proc. dioksyn. Małe kotłownie odpowiadają za 65 proc. emisji kadmu oraz 30 proc. emisji ołowiu.   Nie musimy zatruwać naszego otoczenia paląc śmieci w piecach. Dzięki np. segregacji butelki plastikowe, jak i inne odpady, trafiają do specjalistycznych firm, gdzie poddawane są recyklingowi. Zamiast zamienić się w toksyczne spaliny otrzymują one drugie życie, z pożytkiem dla nas jak i otoczenia, w którym żyjemy. Zobacz jak protestowały dzieci w Rybniku przeciw paleniu śmieci w piecach: Wincenty Bryński